|
"O vaxt Xankəndidə 366-cı alay var idi. Həmin alayın tərkibində olan şəxsi heyyət təxminən 800-1000 arası dəyişirdi. Briqadada isə haradasa 2 minə qədər şəxsi heyyət var idi. Mənim 366-cı alayın içindən yüz agentim var idi".
"Bunu Milli.Az-a açıqlamasında ermənilərin son günlər yenidən ard-arda törətdikləri təxribatları şərh edən peşəkar hərbçi, ehtiyatda olan polkovnik Azay Kərimov deyib.
O bildirib ki, Şuşanın təhlükəsizliyini tam təmin etmək üçün hər bir tədbiri görməliyik:
"Hazırda Xankəndidə 366-cı alayın əvəzinə gücləndirilmiş bir briqada var. Onların vəzifəsi 1988-1989-cu ildə nədən ibarət idi?! O vaxtkı sülhməramlı qüvvələrin əvəzinə keçmiş Dağlıq Qarabağ inzibati ərazisində Daxili Qoşunlar yerləşdirilmişdi. Yəni erməni ilə Azərbaycan kəndləri, erməni rayonu ilə Azərbaycan rayonu arasında bir rus postu dururdu. Demək, istər biz olaq, istərsə də ermənilər olsun, həmin postun yanından ötüb keçməklə gedib istədiyimizi edib, yanından keçməklə də qayıdırdıq. Rus da gəlirdi harada ki, həmin hadisə olubsa, orada 5-6 dənə güllə atıb gedirdi. Yəni rus da burada ölmək istəmirdi.
Erməni təxribatları davam edəcək, o vaxta kimi ki, sülh müqaviləsi imzalanmayacaq. Hətta sülh sazişi də imzalansa belə, bu cür erməni təxribatları mütəmadi olaraq davam edəcək. Məsələn, mənim yadımdadır, ermənilər var idi Xankəndidə, kim ki posta getmirdi, girib evdən posta getməyənlərin analarını, bacılarını aparırdılar ya zorlayırdılar, ya da güllələyirdilər. Camaatın gözünü belə qorxuda-qorxuda başladılar terror işləri ilə məşğul olmağa. Bu qanunsuz silahlı erməni dəstələri Qarabağdan son nəfərinə kimi təmizlənməyincə terror aktları, cəhdləri davam edəcək.
Erməniləri müdafiə edən də rusdur. Rusiya bu şəraiti yaradır ki, bu gün ermənilərin yenə əli-qolu açılıb. Mən bir hərbçi kimi buna qətiyyən təəccüblənmirəm.
Əgər erməni maşını bizim posta yaxınlaşırsa, gərək hərbçilərimiz çox diqqətli olardılar. Hətta videodan da görürük ki, erməni qumbaranı atandan sonra maşını sürüb gedib. Bura Azərbaycan ərazisidir, Azərbaycanın ərazisində bu hadisə baş verib. Norayr Mirzoyan adlı bu terrorçunu ruslara vermək lazım deyildi. Qanunla tələb etmək, sıxışdırmaq lazımdır. Amma təəssüf ki, bizim çox əsgərimiz, zabitimiz, hərbçilərimiz rus dilində bilmirlər. O postlara professional hərbçilər, I Qarabağ savaşında iştirak etmiş müharibə veteranlarını, o əraziləri tanıyan insanları qoymaq lazımdır.
Məsələn, vaxtı ikən Şuşa polisində işləyən kifayət qədər polislər, o cümlədən hərbçi zabitlər olub. Hamımız bu gün gedib postda durmağa və o əraziləri yaxşı tanıyan kimi orada xidmət etmək istəyirik, özü də təmənnasız istəyirik. Xidmətə razı olmasalar da, heç olmasa, ərazini tanıyan insan kimi yanlarında olaq, başa salaq.
Yadımdadır ki, ruslar o vaxt bir BTR-lə gəlmişdilər. Hamısının da belində "skorpion" şəkilləri. Mən də erməni dilində yaxşı bildiyim üçün, bunlara yaxınlaşdım. Birdən rus hərbi geyimində bir oğlan yaxınlaşdı ki, bu gün bu Kərcəhan kəndini darmadağın edəcəyik. Amma bunu ermənicə dedi, çünki o elə bildi ki, mən erməniyəm. Biz onların məqsədini öyrəndikdən sonra komandirlərini götürüb zirzəmiyə saldıq, üstünə də qranat çəkdik ki, o ermənini (rus hərbi geyimində olan şəxsi - red.) bizə verməsən, sən buradan sağ-salamat çıxmayacaqsan. Komandirləri özü də polkovnik idi. Yarım saat söhbətdən, qışqırmaqdan, bağırmaqdan sonra məcbur oldu ermənini bizə verdi. Ona görə deyirəm ki, rusdan qorxmaq lazım deyil. Elə hərəkət etmək lazımdır ki, rus səndən çəkinsin.
Hazırda həmin ərazilərə əvvəl oralarda işləyən, döyüşən şəxsləri göndərmək lazımdır. Çox demirəm, indi elə Şuşa rayonunun keçmiş post-patrul xidmətini ora yığsan işimiz yüngülləşər. Rusiya sülhməramlılarının üstünə gedib haqqımızı tələb etmək lazımdır. Çalışıb rusu da ələ almaq lazımdır ki, bütün o tərəfdəki məlumatlardan xəbərdar olasan. Amma tərsi baş verir, ermənilər rusları ələ almağı bacarırlar.
Hələ Xankəndinə, Xankəndinin ətrafında erməni terrorçuları var, Şuşanın ətrafında erməni kəndləri var. Demək istədiyim odur ki Şuşaya bu dəqiqə ən azı 10 min əsgər yerləşdirmək lazımdır, o cümlədən də hərbi texnika. Çünki vaxtilə keçmiş Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin başçısı Viktor Polyoniçka, həm də Azərbaycanın ikinci katibi idi, - mən onun cangüdəni olmuşam, - deyirdi ki, "Şuşa kimdədirsə, Qarabağ da ondadır". Ona görə də Şuşanın təhlükəsizliyini tam təmin etmək üçün hər bir tədbiri görməliyik".