Son zamanlar paytaxt sakinlərini , ümumiyyətlə ictimaiyyəti narahat edən bir məsələ gündəmdədir. Sahibsiz itlərin insanlara , xüsusən azyaşlılara  hücumu , onlara vurduğu ziyan ən çox danışılan , müzakirə olunan məsələlərdəndir. Lakin danışmağın nə faydası , ortada əməli iş yoxsa?

Doğrudur , son zamanlar ölkə rəhbərliyi , o cümlədən vitse prezident Mehriban xanım Əliyeva , Leyla xanım Əliyevanın gördüyü işlər göz önündədir. Sahibsiz itlərə qarşı qəddarlığa , onların öldürülməsinə son qoyulması , onların sığınacaqlarda yerləşdirilməsi olduqca təqdirəlayiqdir. 
 Lakin bu heç də məsələni kökündən həll etmir , günü- gündən sahibsiz itlərin sayı artmaqda , bu isə təhlükəni daha da artırmaqdadır. İnsanlar  sahibsiz itlərin hücumuna paytaxtımızn  bütün rayonlarında , Xəzər , Qaradağ , Səbayıl , Nərimanov ,  Sabunçu , Binəqədi  rayonunun demək olar ki hər küşəsində , hər tinində məruz qalırlar . Statistik məlumatlar da problemin dəhşətli vəziyyətindən yetərincə xəbər verir. Belə ki ,  ötən il  qədər 15 mindən artıq adamı sahibsiz heyvan dişləyib ki, onlardan da 13 mini it dişləməsi olub. Təkcə 2018 – ci iln 2 ayı ərzində 925 it dişləməsi faktı qeydə alınmışdır.  Hələ onların hansı virusları , hansı xəstəlikləri daşıdıqlarını , hadisə zamanı insanların keçirdiyi stresləri hansı hesaba yazmaq olar!?

 Bu sahədə bir sıra qeyri- hökümət təşkilatları , o cümlədən “ Heyvansevərlər cəmiyyəti “   fəaliyyət göstərir. Onların bu məsələni əsaslı sürətdə həll etməyə ya gücləri çatmır , ya da istəmirlər. Bəlkə bu fikrə qarşı iradlarını bildirərlər. Lakin fakt faktlığında , təhlükə təhlükəliyində qalır.Vəziyyətlə bağlı  vətəndaşlar tərəfindən çoxsaylı şikayətlər olunmuş,  bütün aidiyyatı qurumlara müraciət edilmişdir. Lakin bu sahə ilə bağlı birbaşa səlahiyyətli və cavabdeh qurum olmağı üçün məsələ həllini tapmır. Əksinə daha kəskin vəziyyət yaranır.

Biz də heyvan düşməni deyilik. Bütün yaradılmışların yaşamaq haqqı var. Mümkün çərçivədə və dairədə.  Əgər “heyvansevərlər "bütün heyvanları küçələrdən yığışdıra bilmirlərsə , onları qida və sığınacaqla təmin etmək iqtidarında deyillərsə , o zaman adi vətəndaşlar , günahsız uşaqları əziyyət çəkməli , bu heyvanların qurbanına çevrilməlidirlər ?! Bəs insanlarımızn hüquqlarını kimlər müdafiə edəcək , onlara dəyən maddi-mənəvi , psixoloji zərərləri kimlər ödəyəcək ? Bu sahədə beynəlxalq təcrübədən , dünya dövlətlərinin təcrübəsindən istifadə etmək yerinə düşməzmi ?  Nəzərə çatdıraq ki , Avropa ölkələrində  dövlət qurumlarının göstərişlərinə əsasən burada sayı xeyli artan sahibsiz heyvanların  , o cümlədən canavarların və digər vəhşi heyvanların vurulması həyata keçirilir. 

Bütün bunlar haqqında təcili düşünmək və lazımi qərar vermək vaxtı çoxdan çatıb və hətta keçib də.

 Müşfiq Kişiyev

Twitter