|
Rusiya sülhməramlı kontingentinin komandanı, general-polkovnik Lentsovun Bakıda apardığı müzakirələr heç bir nəticə verməyib.
“Yeni Sabah” xəbər verir ki, bu barədə Xankəndidəki separatçı rejimin “dövlət naziri” Qurgen Nersisyan öz “Facebook” səhifəsində yazıb. O bildirib ki, general-polkovnik A.Lentsovun rəhbərlik etdiyi Rusiya sülhməramlı kontingentinin komandanlığı bu həftə Bakıda olub və Azərbaycan tərəfi ilə vəziyyəti müzakirə edib:
“Müzakirələrin nəticələrinə əsasən, 9 noyabr 2020-ci il tarixli üçtərəfli Bəyanatda nəzərdə tutulan şərtlərin dəyişdirilməsi və bərpası ilə bağlı razılığa gəlmək mümkün olmayıb. Ən qısa zamanda yeni görüş planlaşdırılır, onun nəticələri barədə əlavə məlumat verəcəyik”.
Xatırladaq ki, Lentsov Laçında qoyulmuş buraxılış məntəqəsi barədə müzakirə aparıb.
Ukrayna savaşında situasiya kuliminasiya nöqtəsinə yaxınlaşır. Zaman keçdikcə, Rusiya bu savaşın hərbi-siyasi təzyiqlərinə tab gətirməkdə çətinlik çəkir. Kreml son vaxtlar ümumiyyətlə, hərbi-siyasi proseslərə reaksiya verməkdə ya gec qalır, ya da yanlış qərarlar verməklə, Rusiyanın vəziyyətini daha da ağırlaşdırır.
Halbuki, Ukrayna savaşı ətrafında baş verən bütün hadisələr Rusiyanın beynəlxalq imicini sarsıdır və hərbi-siyasi qüdrəti ilə bağlı vaxtilə yaradılmış mifləri tamamilə dağıdır, yerlə bir edir. Kreml Rusiyanın iri addımlarla dərin böhrana doğru irəliləməsinin qarşısını ala bilmir. Və bu baxımdan, Rusiyanın daha ağır tarixi mərhələyə keçid etmək üzrə olduğu da qətiyyən şübhə doğurmur.
Rusiyada hərbi-siyasi böhran bir neçə istiqamət üzrə sürətlə inkişaf etməkdədir. Birincisi, beynəlxalq məkanda Rusiya keçmiş SSRİ-nin dağılmasından sonra sahib olduğu bütün yazılmamış səlahiyyətlərindən məhrum edilib. Yəni, Kreml artıq dünyanın idarə edilməsi prosesindən böyük ölçüdə kənarlaşdırılıb. Və belə davam edərsə, Kremlin hərbi-siyasi iradəsinin beynəlxalq məkana dönüşü ya uzun müddət alacaq, ya da ümumiyyətlə, mümkün olmayacaq.
Ancaq Kremlin problemləri yalnız Rusiyanın dünyadan təcrid prosesinin həlledici mərhələyə keçməsi ilə məhdudlaşmır. Rusiya indi daxili hərbi-siyasi və ictimai böhranla da qarşı-qarşıya qalıb. Kreml üçün ikinci təhlükəli istiqamətdə də məhz budur. Çünki Putin hakimiyyətinin ictimai-siyasi reytinqi indi ən aşağı səviyyəyə enib. Hər halda, Rusiya cəmiyyətində prezident Vladimir Putinin əvəzedilməz dövlət lideri olduğuna indi ciddi şübhələr mövcuddur.
Hətta hazırda prezident Vladimir Putinin Ukraynaya hərbi müdaxilə qərarının doğru olub-olmadığı da ciddi müzakirə və mübahisə mövzusudur. Ən əsası isə Rusiya cəmiyyətində Kreml sahibinin ölkəni bu savaşdan və beynəlxalq situasiyadan çıxara biləcəyinə olan inam sarsılıb. Və Kreml sahibi indi əvvəlki dövrlərdən fərqli olaraq, hər şeyə qadir dövlət başçısı hesab olunmur, üstünlük onun cəsarətsizliyi barədə ictimai rəylər möhkəmlənir.
Bütün bunlar hərbi-siyasi böhranın üçüncü istiqamətinə də impuls verir. Belə ki, Rusiya cəmiyyətində prezident Vladimir Putinə olan etimadsızlıq tədricən Kremlin divarları içərisinə də sıçramağa başlayıb. Prezident Vladimir Putinin ətrafında mərkəzdən qaçma prosesinin başladığı barədə məlumatlar mövcuddur. Hətta Rusiyanın hərbi-siyasi elitasının hazırda ciddi parçalanma dövrü yaşadığı və qruplaşmalar arasında mübarizənin başlandığı bildirilir.
Təbii ki, Rusiya dövlətçiliyi üçün ən təhlükəli məqam da məhz bu faktordan qaynaqlanır. Çünki Rusiya tarixən güclü avtoritar liderin ətrafında qurulmuş idarəçilik mexanizmlərinə bağlı dövlət olub. İndi bu idarəçilik mexanizmləri tədricən dağılmağa başlayıb. Rusiyanın hərbi-siyasi elitasında ölkənin gələcəyindən daha çox öz şəxsi taleyini düşünənlərin sayı durmadan artır.
Kremlin propoqanda mexanizmlərinə alternativ informasiya qaynaqları Rusiya hərbi-siyasi elitasında Qərbə gizli xidmət göstərən yüksək ranqlı məmurların olduğunu iddia edirlər. Qərb xüsusi xidmət servislərinin prezident Vladimir Putinin ən yaxın ətrafına qədər uzana bildikləri vurğulanır. Və bu səbəbdən də, Kremlin divarları daxilində sobataj, xəyanət ittihamlarının daha açıq mətnlə səsləndirilməsi təəccüblü görünmür.
Nəhayət, daha bir önəmli böhran istiqaməti Rusiyanın müxtəlif önəmli dövlət qurumları arasında mübarizənin və qarşıdurmanın kəskinləşməsi ilə bağlıdır. Belə anlaşılır ki, Rusiya hərbi-siyasi elitasında Ukrayna savaşından sonra başlayacağı ehtimal olunan postputin dönəminə artıq indidən hazırlaşmağa başlayıblar. Yəni, bəzi yüksək ranqlı məmurlar öz qruplaşmalarını hərəkətə gətirərək, gələcək hakimiyyət bölgüsünə elə indidən başlayıblar.
Rusiyanın hərbi blokunda dərinləşən parçalanma və kəskin qarşıdurma Kremldə postputin dönəminə yönəlik hakimiyyət uğrunda mübarizənin amansız xarakter aldığını göstərir. Hazırda Rusiya Müdafiə Nazirliyi və "Vaqner" muzdlu hərbi qruplaşma arasında qarşıdurma artıq açıq müstəviyə keçməyə başlayıb. Kremldə bəzi siyasi qruplaşmalar "Vaqner"i və onun rəhbəri Yevgeni Priqojinin gələcək hakimiyyət bölgüsünə iddiaçı ola biləcəyindən ciddi şəkildə narahatdırlar.
Ona görə də, Yevgeni Priqojinin "Vaqner" ilə birlikdə Ukrayna savaş poliqonunda sıradan çıxarılmasına üstünlük verirlər. Çünki "Vaqner"in Ukrayna savaşında Rusiya ordusundan daha önəmli hərbi nəticələr qazana bilməsi Yevgeni Priqojinin ictimai nüfuzunu yükləməyə başlayıb. Prezident Vladimir Putinin ətrafında olan yüksək ranqlı məmurlar belə bir hərbi-siyasi gücə malik rəqibin gələcək hakimiyyət bölgüsünə iddia etməsində qətiyyən maraqlı deyillər. Bu səbəbdən, "Vaqner"in elə savaş meydanında məhv edilməsinə çalışırlar.
Təbii ki, Yevgeni Priqojin prezident Vladimir Putinin keçmiş aşpazı olsa da, Kremlin "siyasi mətbəx"ində ona qarşı hansı tələbin qurulduğunu anlamamış deyil. O, anlayır ki, "Vaqner" Kremldəkilərə yalnız Ukrayna savaşında Rusiya ordusuna müvəqqəti zaman qazandırmaq üçün lazımdır. Ona görə də, Kremli Ukrayna savaşından "Vaqner"i geri çəkməklə şantaj etməkdən belə, çəkinmədi. Nəticədə Rusiya Müdafiə Nazirliyi uzun müddətdən bəri Yevgeni Priqojinin tələb etdiyi silah-sursatı "Vaqner"ə göndərmək məcburiyyətində qaldı. Və bu, həm Yevgeni Priqojini, həm də onun "Vaqner"ini müvəqqəti olsa, xilas etmiş kimi görünür.
Ancaq "Vaqner"in sıradan çıxarılması ilə bağlı planların tamamilə qapandığını düşünmək sadəlövhlük olardı. Kremldəki hiyləgər siyasi oliqarxlar Rusiyanın dağılma prosesini ləngitmək üçün "Vaqner"ə müvəqqəti "nəfəslik" açdılar. İndi Kremldə Rusiya üçün daha etibarlı xilas mexanizmləri axtarmağa çalışırlar. Və bu istiqamətdə keçmişə dönüş variantından başqa heç nə tapa bilmirlər.
Məsələ ondadır ki, Kremlə yaxın bəzi siyasi dairələr nüvə silahının Rusiyanın müdafiəsində effektiv olmadığını düşünürlər. Onların fikrincə, indiki dərinləşməkdə olan böhranlı situasiyadan yalnız Stalin dövrünün qaydaları ilə çıxmaq olar. Ona görə də, prezident Vladimir Putinə Stalinin idarəçilik sisteminə keçməyi təklif edirlər.
Maraqlıdır ki, həmin siyasi dairələr Stalinin idarəçilik sisteminin effektiv olmasını təmin etmək üçün o dövrdə mövcud olmuş SMERŞ-in bərpa olunmasını da vacib hesab edirlər. Onların fikrincə, bütün qanunlardan üstün olan, məhkəməsiz cəzalandırmaq səlahiyyətlərinə sahib SMERŞ Rusiyanın hərbi-siyasi elitasında sabotaj və xəyanətlərin qarşısını ala biləcək yeganə mexanizm rolunu oynaya bilər.
Yəni, Rusiya siyasi dairələri ABŞ və Qərbin nüvə silahı ilə qorxudulmasının bir nəticə vermədiyini anlayaraq, ölkə daxilində "SMERŞ bombası" partlatmaq niyyətinə düşüblər. Böyük ehtimalla bu təklifin müəllifləri SMERŞ-in bərpa ediləcəyi təqdirdə, öz siyasi rəqiblərinə qarşı məhkəməsiz cəza mexanizmi ilə onları sıradan çıxartmaq şansı qazana biləcəklərinə əmindirlər.(Yeni Müsavat)
Ermənistan işğal edilmiş kəndləri qarşılıqlı şəkildə Azərbaycana qaytarmağa hazırdır.
“Report” xəbər verir ki, bu barədə Ermənistanın Baş naziri Nikol Paşinyan “Azatutyun”a (“Azadlıq Radiosu”) müsahibəsində bildirib.
“1975-ci ilin xəritələrinə görə sərhəd xəttini bütün uzunluğu boyunca tanımağa hazır olduğumuzu deyirik”, - hökumət başçısı əlavə edib.
Politoloq Oqtay Qasımov Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.
Müsahibəni təqdim edirik:
- Ermənistan Baş naziri Nikol Paşinyan iyunun 1-dək Azərbaycanla sülh müqaviləsinin imzalana biləcəyi mesajını verdi. Bu, mayın sonunadək müqaviləni imzalaması üçün ABŞ-ın Ermənistana təzyiq etdiyi iddiasına uyğun gəlir. Sizcə, bu mümkündürmü: nəhayət, Paşinyan revanşistlər və Rusiyanın müqavimətini qırıb bunu edəcəkmi?
- Son açıqlamaları belə "təəssürat" yaradır ki, Paşinyan "sülh tərəfdarı"dır. Amma biz həm də hakimiyyətdə olduğu müddətdə, xüsusən də 2020-ci ilin 10 noyabrından sonra xeyli ziddiyyətli bəyanatlarını görmüşük. Əlbəttə, Ermənistana müəyyən təzyiqlər var. ABŞ hazırda sülhün əldə olunmasında çox maraqlıdır. Qənaətimə görə, bu, iki səbəbdən qaynaqlanır. Birincisi, ABŞ Ukrayna ilə yanaşı, Cənubi Qafqazda da geosiyasi rəqabət içindədir. Amerika Rusiyanı Cənubi Qafqazdan sıxışdırıb çıxarmağa çalışır və bölgədə öz nüfuzunu artırmaq məqsədi güdür. Bu da anlaşılandır.
İkincisi, gələn il ABŞ-da prezident seçkisi keçiriləcək. Hazırkı administrasiya hakimiyyətdə olduğu müddətdə müəyyən qədər nüfuzunu itirib. Xüsusilə ABŞ-ın iqtisadi məsələlərlə bağlı müəyyən problemləri var. Həmçinin 81 yaşlı Prezident Co Baydenin qəribə davranışları da buna təsir edir. Bu da hazırkı administrasiyanın qarşıdakı seçkilərdə səslərinə təsir edə biləcək amillərdəndir. Buna görə də Bayden və komandası seçkilərə müəyyən baqajla getmək istəyir. İndi Ukraynada müəyyən uğurlara imza atılarsa və Azərbaycanla Ermənistan arasında sülhün əldə edilməsinə nail olunarsa, bunlar Bayden administrasiyasına müəyyən dividentlər gətirə bilər.
ABŞ-ın bölgəmizdə maraqları var və tezliklə sülhün əldə edilməsinə çalışır. Azərbaycan və Ermənistan xarici işlər nazirlərinin günlərlə Vaşinqtonda danışıqlar aparması da bundan xəbər verir. Müəyyən ümidlər var, amma məncə, yekun qərara gəlmək üçün hələ tezdir. Çünki bölgədə bir Rusiya faktoru var. Nəzərə almalıyıq ki, Rusiyanın Ermənistanda hərbi bazaları və üç qoşun növü mövcuddur. Ermənistan sərhədlərinə nəzarət də Rusiyanın əlindədir. Bütün bunlar Rusiyaya Ermənistana ciddi təsir imkanları yaradır. Ermənistanın hərbi-siyasi elitasının önəmli bir kəsimi də Rusiya ilə əlaqəlidir. Bundan başqa, Ermənistanda revanşist qüvvələr var və onlar beynəlxalq erməni diasporu tərəfindən dəstəklənir, onlar da sülhün əleyhinədirlər. Ən əsası, erməni faşizmi və terrorizminin mərkəzi olan erməni kilsəsi də Paşinyan hakimiyyəti ilə zidd mövqedədir.
Bir sözlə, Rusiya prosesə əngəl olmaq üçün Ermənistanda hansısa addımlar ata bilər. Bunların müxtəlif formalarda olması mümkündür. Bunun tarixən də şahidi olmuşuq. Hər halda sülhə ümidlər var, amma Rusiya amilini də nəzərə almalıyıq. Rusiya prezidentinin sözçüsü Peskovun son açıqlaması da bu qəbildəndir. O, açıq şəkildə Rusiyanın bu prosesə qarşı olduğunu dedi. Əlbəttə, ABŞ bütün bunları hesablayır. Hazırda Rusiyanın Ukraynada ciddi sıxıntıları var, üstəgəl, Kreml Sarayına dron hücumu oldu. Bütün bunlar Rusiyanın başını Ukraynada ciddi şəkildə qatır. Məncə, ABŞ bu baxımdan hərəkətə keçmək üçün uğurlu bir zaman seçib.
- Bəs bu hərəkətlənmənin nəticəsi necə ola bilər?
- Dediyim kimi: yekun nəticəyə gəlmək hələ tezdir. Çünki uzunmüddətli münaqişədən sonra iki toplumu sürətlə barışdırmaq çətin olacaq. Amma ABŞ həqiqətən də Ermənistana ciddi təzyiq edəcəksə, ortaya siyasi iradə qoyacaqsa, eyni zamanda, Paşinyan hakimiyyətinə öz iqtidarını qoruması üçün müəyyən təminatlar verəcəksə, məncə, sülh müqaviləsini imzalamaq mümkün olacaq. Bunlar olmasa, proses ləngiyə bilər.
- Paşinyan son açıqlamasında maraqlı bir fikir də səsləndirdi, “Böyük Ermənistan xəyalı”nın sonuna gəldiklərini dedi. Bəs onun bu mesajını hansı kontekstdə şərh etmək olar?
- Paşinyan Ermənistan hakimiyyətinin birinci şəxsidir və kifayət qədər məlumatlı adamdır. Paşinyan hələ bunu 2020-ci ilin 10 noyabrında anladı və kapitulyasiya aktını imzaladı. Erməni düşüncəsində “güclü və qalib ordu” xülyası vardı və bu ordu 2020-ci ildə darmadağın edildi. Bununla həm də erməni faşizminin onurğa sütunu qırıldı. Bu, olduqca önəmli hadisəydi. Bundan sonra Paşinyan yeni reallığı daxilən qəbul etdi, amma bunu açıq söyləmək imkanları məhdud idi. Çünki Ermənistan cəmiyyətində faşist və revanşist duyğular güclüydü. Bu düşüncə indi də qalır, müəyyən formada xaricdən dəstəklənir. Amma Paşinyan reallıqları hesablayır. Dünyada baş verən geosiyasi prosesləri, Ukrayna müharibənin yekunlarını və qlobal güclərin regiondakı maraqlarını dəqiq görürsə, erməni məsələsinin, yaxud “Böyük Ermənistan” xülyasının artıq cazibədar olmadığını da bilməlidir. Məncə, bunları dəqiq görür.
Böyük əminliklə deyə bilərik ki, “Böyük Ermənistan” kimi xülyaların sonu çatıb. Sülh müqaviləsi imzalanacaqsa və Ermənistanda rasional düşünən insanlar yeni reallığı qəbul edəcəklərsə, o zaman bundan sonra Ermənistanın regiondakı mövcudluğuna imkan tanınacaq. Yox, yenə də utopik düşüncələrdə qalmaqda davam edəcəklərsə və bölgədə sülhə zərər vuracaqlarsa, Ermənistanın varlığı sual altına düşəcək. Paşinyan bunu bildiyi üçün bu fikirləri dilə gətirir. Bu baxımdan, Paşinyanın İrəvanda qoyulan “Nemesis” abidəsinə münasibəti maraqlıdır. Paşinyan göstərməyə çalışdı ki, erməni cəmiyyətindəki xəstə və faşist düşüncələr Ermənistanın özünün varlığını şübhə altında qoyur və ona təhlükə yaradır.
- Necə düşünürsünüz: sülh müqaviləsi hansı paytaxtda imzalanacaq, yaxud Vaşinqton-Brüssel-Moskva yarışında kim önə çıxa bilər?
- 44 günlük müharibədən sonra üç vasitəçi görürük. Birincisi Moskva formatıdır. Rusiyanın vasitəçiliyi ilə savaş dayandırıldı və Ermənistan kapitulyasiya aktında imza atdı. Amma Rusiya öz vasitəçiliyinin sonadək və beynəlxalq hüquq normalarına uyğun şəkildə yerinə yetirmədi. Sadəcə effektli olmayan vasitələrlə görüntü yaratmağa çalışdı, bununla göstərdi ki, Rusiyanın bölgədə qalıcı sülhə marağı yoxdur və önəmli olan onun maraqlarıdır. Məhz bu yanaşma Moskva formatını uğursuz edir. Tarixi təcrübə də göstərir ki, ən azı son yüz ildə Rusiyanın vasitəçiliyi bölgəyə sülh gətirməyib.
İkinci format Brüsseldir. Avropa Şurasının Prezidenti Şarl Mişelin bölgə ölkələrinə səfərindən sonra Avropa Birliyi fəallaşmağa başladı. Mişelin vasitəçiliyi ilə Azərbaycan və Ermənistan liderlərinin görüşləri keçirildi. Amma Fransanın neqativ davranışları, Azərbaycana qarşı düşmən və Ermənistanı dəstəkləyən mövqeyi Avropa Birliyinin missiyasına da zərbə vurdu. Məhz bu səbəbdən ötən ilin dekabrın 7-nə nəzərdə tutulan görüş baş tutmadı. Makronun iştirak etdiyi Praqa görüşündə müəyyən nəticələr əldə edilsə də, Fransanın, şəxsən Makronun Azərbaycan əleyhinə verdiyi bəyanatlar bu prosesi əngəllədi və Brüssel formatının effektliliyini şübhə altına aldı.
Üçüncüsü Vaşinqton formatıdır. 2022-ci ilin mayından başlayaraq ABŞ-ın bölgədəki fəallığı artır. Dövlət katibinin müavini Karen Donfridin Bakı və İrəvana səfəri və liderlərlə görüşü ABŞ-ın sülhə töhfə vermək niyyətinin göstəricisi idi. Bu çərçivədə Azərbaycan və Ermənistan xarici işlər nazirlərinin Tiflisdə görüşünün şahidi olduq. ABŞ digərlərindən fərqli olaraq, daha çox ikitərəfli dialoqun önəmini vurğulayır və prosesdə beynəlxalq hüquq və reallıqları əsas tutmağa çalışır. Xarici işlər nazirlərinin Vaşinqton müzakirələri ilə bağlı sızan məlumatlar da bunu göstərir ki, ABŞ Azərbaycanın Qarabağ üzərindəki suverenliyini qəbul edir və prosesin bu istiqamətdə irəliləməsinə tərəfdardır.
ABŞ-dan fərqli olaraq, Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin ötən ilin oktyabrında “Valday”da söylədiyi fikirlərə diqqət etsək, görərik ki, bu, Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü şübhə altına alan bəyanatdır. Bu, Rusiya və Azərbaycan arasında imzalanmış müttəfiqlik haqda anlaşmaya ziddir. Bu baxımdan, ABŞ-ın ötən ilin sentyabrından artan aktivliyi, üzbəüz təmasları, telefon diplomatiyası və dövlət katibi Entoni Blinkenin vasitəçiliyi ilə fevralın 18-də Münxendə Azərbaycan və Ermənistan liderləri arasında görüşün keçirilməsi onu deməyə əsas verir ki, bu üç formatdan ən effektlisi Vaşinqtondur. Bunun effektliliyini göstərən amillərdən biri xarici işlər naziri Ceyhun Bayramovun Ermənistanı danışıqlar masasına qaytarmasına görə ABŞ-a təşəkkür etməsidir.
ABŞ-ın sülhyaratma ilə bağlı təcrübəsi də var. Buna misal olaraq, 70-ci illərdə İsrail-Misir münasibətlərinin normallaşması və Kemp Devid sazişinin imzalanması ilə başa çatan diplomatik fəaliyyətləri göstərmək olar. Bundan başqa, 94-cü ildə ABŞ-ın vasitəçiliyi ilə İsrail və Fələstin liderləri arasında sazişin imzalanmasını qeyd edə bilərik. Məhz buna görə o vaxtkı İsrail baş naziri İshaq Rabin və Fələstin Azadlıq Təşkilatının lideri Yasir Ərəfat Nobel mükafatına layiq görülmüşdü. Ən önəmlisi, 90-cı illərin əvvəllərində keçmiş Yuqoslaviyada başlayan savaşa da ABŞ-ın vasitəçiliyi ilə son qoyulmuşdu. Bunun sayəsində tərəflər arasında Deytonda (Fransa) saziş imzalanmışdı. Bütün bunlar Amerikanın aktivinə yazılan olaylardır.
Bu təcrübəni götürdükdə, ABŞ-ın bu istiqamətdə imkanlarının daha çox olduğunu görə bilərik. Düşünürəm ki, proses ABŞ-ın vasitəçiliyi ilə final nöqtəsinə qədər gələ bilər. İmzalanma mərasiminin Avropada olması da mümkündür. Çünki Avropa Birliyi ABŞ-ın strateji tərəfdaşıdır. Qənaətimə görə, ABŞ öz uğurlarını həm də öz müttəfiqləri ilə bölüşdürməyə çalışacaq ki, onlar da divident qazansınlar. Hazırda Ukraynada davam edən savaşda NATO, Avropa Birliyi və ABŞ bir cəbhədə çıxış edir.
Türkiyə Milli Kəşfiyyat İdarəsi (MİT) İŞİD terror qruplaşmasının Azərbaycanda da təşkilatlanmağa cəhd göstərən yeni strukturunu ifşa edib.
“Report” “Anadolu”ya istinadən xəbər verir ki, Diyarbəkir Prokurorluğunun başlatdığı istintaq çərçivəsində Şəhər Polis İdarəsinin Terrorla mübarizə şöbəsi və MİT birgə əməliyyat keçirib.
Aparılan araşdırmalar nəticəsində İŞİD terror qruplaşmasının Türkiyədə “Əhlaq və Sünnət Dərgisi” adı altında yeni bir təşkilat formalaşdırdığı üzə çıxarılıb. Bu təşkilatın Gürcüstan, Azərbaycan, İraq, Mali, Sudan, Əlcəzair və Liviyada da fəaliyyət göstərdiyi müəyyənləşib.
Məlumata görə, qruplaşma “Cihad Qrupu” formalaşdırıb, təlimlərini Gürcüstanda keçib. Qeyd olunub ki, onlar hərbi toqquşmalar olan bölgələrə göndərilirlər.
Xatırladaq ki, Türkiyə təhlükəsizlik qüvvələri mayın 5-də Ankara və Diyərbəkir şəhərlərində əməliyyat keçirib. Nəticədə İŞİD terror qruplaşmasının ümumilikdə 96 üzvü saxlanılıb.
“Liviyada, Suriyada, 30 ildən sonra işğaldan azad edilən Qarabağda olduğu kimi lazım olanda bütün imkanlarımızla qardaşlarımızın yanında dayanacağıq”.
Bunu Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan tviterdə yazıb.
O bildirib ki, Türkiyə siyasi, diplomatik və hərbi gücü ilə terror təşkilatlarına qətiyyətli zərbələr endirir, dünyanı onların başına dar edir: “Ölkəmiz 3 qitənin geosiyasi mərkəzi olmasına baxmayaraq, uzun illər təkvektorlu xarici siyasət kursu ilə idarə edilib. Amma biz diplomatlarımızın da səyləri nəticəsində inamlı, təşəbbüskar və humanist xarici siyasət kursu ortaya qoyduq”.
R.T.Ərdoğan vurğulayıb ki, Türkiyənin xaricdəki diplomatik nümayəndəliklərinin sayı 163-dən 260-a yüksəlib: “Biz dünyann ən geniş diplomatik əlaqələrinə sahib 5 ölkədən biriyik. Soydaşlarımıza və xaricdə yaşayan 7 milyon insana qucaq açmışıq.
Rusiya və Ukrayna arasında əsir mübadiləsi və Ukrayna taxılının dünya ölkələrinə çatdırılması üçün “Taxıl dəhlizi”nin yaradılması kimi anlaşmalarla regional böhranların həllinə töhfə veririk.
Tarixi şanlı zəfərlərlə dolu olan bir ölkə olaraq beynəlxalq sistemdə layiq olduğumuz yerə doğru gedirik. Daxili siyasətimizin idarə olunmasına, milli iradəmizə müdaxiləyə icazə verməyəcəyik. Türkiyənin yaradılmasının yüz ilində, inşallah, bütün bu diplomatik uğurları zirvəyə qaldıracağıq”.
10 may tarixində Azərbaycan Qarabağda növbəti qələbəsini elan edə bilər.
Publika.az xəbər verir ki, bu iddialar Ermənistan mediasında gündəmə gəlib.
"Hayeli” saytı yazır ki, 2023-cü il "Heydər Əliyev ili”dir və 10 mayda Heydər Əliyevin 100 illiyi qeyd olunacaq.
"Mümkündür ki, Bakı 10 may tarixində növbəti qələbəsini elan edəcək. Bunun nədən ibarət olduğunu demək çətindir, amma istisna edilməməlidir”, - deyə erməni KİV yazır.
Qeyd edək ki, Prezident İlham Əliyev müharibədən sonra çıxışlarında torpaqlarımızın azad olunmasının, xüsusilə Şuşaya bayrağımızın sancılmasının ata vəsiyyəti olduğunu bəyan edib. Bu haqda sonuncu dəfə Şuşada keçirilən beynəlxalq konfransda çıxışı zamanı danışdı. Ermənistan mediasının iddiaları daha çox beynəlxalq ictimaiyyətə hesablanmış təbliğat kimi görünür və məqsəd "Azərbaycanın Qarabağda etnik təmizləməyə hazırlaşır” kimi absurd iddialar ətrafında ictimai rəy formalaşdırmaqdır.
Hərçənd, Laçın sərhəd-keçid məntəqəsinin qurulmasından sonra rəsmi Bakı artıq Qarabağda böyük üstünlük əldə edib, o cümlədən, separatçıların istifadə edə biləcəyi bütün yolları bağlayıb. Bu baxımdan, hərbi müstəvidə addımları atılması ehtimalı zəif görünür. Lakin 10 may tarixində nəsə elan edilərsə, bu, böyük ehtimalla, diplomatik müstəvidə əldə edilmiş nələrsə ola bilər.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva mayın 5-də Xocavənd rayonuna səfər ediblər.
"Dövlətimizin başçısına və birinci xanıma Tuğ kəndində həyata keçiriləcək turizm layihələri barədə məlumat verilib.
Prezident İlham Əliyev burada İnzibati Mərkəzin və ilk yaşayış məhəlləsinin təməlini qoyub.
Sonra Prezident İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva Hadrut qəsəbəsində tam orta məktəbin bərpa layihəsi ilə tanış olub, ilk yaşayış məhəlləsinin təməlqoyma mərasimində iştirak ediblər.
Dövlətimizin başçısına və birinci xanıma Turizm Məlumat Mərkəzi barədə məlumat verilib.
Prezident İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva İnzibati Mərkəzin təməlqoyma mərasimində iştirak ediblər.
Dövlətimizin başçısı Şükürbəyli-Cəbrayıl-Hadrut avtomobil yolunun 8,2 kilometrlik hissəsinin, Hadrut “Qovşaq” yarımstansiyasının və Rəqəmsal İdarəetmə mərkəzinin açılışlarını edib.
Prezident İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva Füzuli rayonunun Pirəhmədli kəndinin təməlqoyma mərasimində iştirak ediblər.
Dövlətimizin başçısı Füzuli-Hadrut avtomobil yolunun 12,3 kilometrlik hissəsinin açılışını edib, Dədəli kəndinin təməlini qoyub.
İran Azərbaycanın Tehrandakı Səfirliyindən 2 nəfər, Təbrizdəki Baş Konsulluğundan da 2 nəfər olmaqla, 4 azərbaycanlı diplomatı "persona-non-qrata” (arzuolunmaz şəxs) elan edib.
Axar.az xəbər verir ki, bu barədə Teleqram kanallarında məlumat yayılıb.
Tehrandakı Səfirliyimizdə diplomat fəaliyyət göstərmədiyi üçün Təbrizdəki Baş Konsulluğumuzun 2 diplomatını ölkədən çıxarıb.
Qeyd edək ki, Azərbaycanın Tehrandakı Səfirliyinə terror hücumundan sonra İranın Bakıdakı Səfirliyinin 4 əməkdaşı persona-non-qrata elan edilib, ölkədən çıxarılmışdı.