 |
|
Fransanın daxili işlər naziri Jerar Darmanin tərəfindən Fransa Milli Assambleyasının hüquq komitəsində Azərbaycan-Yeni Kaledoniya əlaqələrindən danışarkən ölkəmizə qarşı səsləndirilmiş əsassız və ittiham xarakterli iddialar səsləndirib.
Məsələni Trend-ə şərh edən politoloq İlyas Hüseynov bildirib ki, Fransa uzun müddətdir Azərbaycanın daxili işlərinə qarışmağa cəhd edir. Fransanın Azərbaycana qarşı qərəzli münasibəti özünü müxtəlif müstəvilərdə göstərməkdədir.
O qeyd edib ki, Fransa ölkəmizə istiqamət verməyə, yön göstərmək məqsədlərini ortaya qoyur.
"Bu xüsusda da Azərbaycanın xarici siyasət vektorlarına da korrektələr etmək maraqlarını gizlətmir. Digər tərəfdən Fransa ölkəmizin daxili işlərinə qarışmaqla yanaşı, ərazi bütövlüyümüzə, suverenliyimizə qarşı fəaliyyət həyata keçirir. Fransa həm də öz maraqlarının təminatçısı rolunda çıxış edir və buna çalışır. Ermənistandan öz marginal maraqları üçün istifadə edir.
Bir zamanlar Azərbaycan ərazisində olan separatçılar Fransaya dəvət alır və böyük dəbdəbəylə qarşılanır. Fransanın dövlət televiziyalarında onlara yer verilir, fəaliyyəti işıqlandırlır.
Azərbaycan bu gün öz ərazi bütövlüyünü və suverenliyini bərpa edib. Ölkəmiz üçün təhlükəsizlik və sabitlik önəmlidir. Ölkəmiz bu istiqamətdə öz fəaliyyətini qurur. Azərbaycana qarşı bu çirkin və əsassız iddialar səsləndirmək yolverilməzdir. Belə yanaşmalar bölgədəki sabitliyi pozur və destruktiv mahiyyət daşıyır", - deyə o qeyd edib.
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev vurğulayıb ki, bəzi kənar vasitəçilər yalnız öz məqsədlərini güdürlər, onlar yardım deyil, öz siyasi-iqtisadi maraqları naminə regiona müdaxilə etmək, “savaş tonqalına yenidən odun atmaq” istəyirlər... Rəsmi Bakı regional sülhün ən real modelini artıq dəqiqləşdirib, bu, birmənalı şəkildə Cənubi Qafqaza kənar müdaxilə cəhdlərinin bloklanması ilə mümkün ola bilər...
Cənubi Qafqaz regionuna kənar müdaxilələr hələ də pozucu faktor kimi öz aktuallığını qoruyub, saxlamaqdadır. Belə ki, ABŞ, Avropa Birliyi, Fransa və digər bəzi Qərb ölkələri regional maraqlarını təmin etmək naminə Cənubi Qafqazda hərbi-siyasi gərginliyin artırılmasına cəhd göstərirlər. Qərb siyasi dairələrinin son vaxtlar Ermənistana açıq şəkildə hərbi-siyasi dəstək vermək üçün müxtəlif variantları sınaqdan çıxartması da bunu təsdiqləyir. Və bu baxımdan, Cənubi Qafqazda sülhə, sabitliyə qarşı əsas təhlükə də məhz həmin kənar müdaxilə hesab oluna bilər.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, Türk Dövlətləri Təşkilatında müşahidəçi statusunda təmsil olunan Macarıstan Qərb siyasi dairələrinin Cənubi Qafqaza kobud müdaxiləsinin qarşısının alınması istiqamətində önəmli addım atması ilə diqqəti çəkib. Avropa Birliyinə də üzv olan Macarıstan Sülh Fondundan Ermənistana hərbi məqsədlər üçün maliyyə vəsaiti ayrılması cəhdini bloklayıb. Avropa Birliyi ilə anlaşmaya əsasən Sülh Fondundan Ermənistana 10 milyon avro məbləğində maliyyə vəsaiti ayrılması barədə layihə müzakirəyə çıxarılıb. Macarıstan isə bu layihəni veto edib, bu məsələnin həlli üçün Azərbaycana da eyni məbləğdə maliyyə dəstəyinin verilməsi tələbini irəli sürüb. Və bu, Azərbaycan-Macarıstan tərəfdaşlığının yüksək səviyyədə olduğunu göstərir.
Təbii ki, Macarıstan atdığı bu önəmli addımla Cənubi Qafqazda sülhə və sabitliyə böyük töhfə vermiş oldu. Macarıstanın bu davranışı əslində, ABŞ, Avropa Birliyi və Fransa üçün olduqca önəmli örnək rolunu da oynaya bilər. Çünki ABŞ və Avropa Birliyi Cənubi Qafqazda sülhü və sabitliyi dəstəklədiyini davamlı olaraq, təkrarlamaq vərdişlərinə malikdir. Halbuki, Brüssel təxribatı da daxil olmaqla, ABŞ və Avropa Birliyinin atdığı addımlar regionda yeni savaş təhlükəsinin artmasına yol açmaqdadır. Və bu baxımdan, həm ABŞ, həm də Avropa Birliyinin rəsmi dairələrinin sülh çağırışları qətiyyən səmimi xarakter daşımır.
Məsələ ondadır ki, Ağ Evdən verilən açıqlamaya görə, ABŞ dövlət katibi Entoni Blinken Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh prosesini birbaşa və daim nəzarətdə saxlamağa çalışır. Ancaq məhz dövlət katibi Entoni Blinkenin ABŞ, Avropa Birliyi və Ermənistan arasında keçirilmiş ortaq Brüssel konfransının əsas təşəbbüskarı olması Ağ Evin açıqlamasının səmimiliyini şübhə altına alır. Çünki əgər, ABŞ dövlət katibi Cənubi Qafqazda sülhü və sabitliyi əsas prioritet kimi qəbul etsəydi, onda, Brüssel konfransına Azərbaycanın da qatılmasını təmin edərdi. Və Ağ Ev Ermənistanı açıq şəkildə dəstəkləməklə, rəsmi Bakını ABŞ-dan narazı salmazdı.
Bütün bunlar onu göstərir ki, ABŞ, Avropa Birliyi və Fransa kimi kənar güclərin Cənubi Qafqazdakı sülh prosesinə müdaxilə etməməsi Azərbaycan və Ermənistan arasında problemlərin həllinə münbit şərait yarada biləcək yeganə modeldir. Çünki vaxtilə ABŞ, Fransa və Rusiya Minsk Qrupunun həmsədrləri olsalar da, Azərbaycan və Ermənistan arasında sülhə nail olmağa ehtiyac duymamışdılar. Ona görə də, rəsmi Bakı məhz Azərbaycan ordusunu hərəkətə gətirərək, ölkənin ərazi bütövlüyünü təmin etmək məcburiyyətində qalmışdı. Yəni, əslində, rəsmi Bakı Cənubi Qafqazda indi mövcud olan sülhü və sabitliyi məhz hərbi yolla təmin edib. Və bunun kənar müdaxilələrlə pozulmasına da qətiyyən imkan vermək niyyətində deyil.
İndi isə regionda sülhün və sabitliyin qalıcı olması üçün həlledici addımlar atılır. Belə ki, rəsmi Bakı israrla Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh danışıqlarının məhz kənar vasitəçilər olmadan aparılmasına üstünlük verir. İki ölkə arasında əldə olunan son anlaşma isə rəsmi Bakının vasitəçilərdən imtina qərarının tamamilə effektiv olduğunu təsdiqləyir. Belə ki, kənar vasitəçilər olmadan, ikitərəfli danışıqlar sayəsində Azərbaycan və Ermənistan sərhədlərin delimitasiyası prosesində böyük irəliləyişlərə nail ola biliblər. Və Azərbaycanın Ermənistan tərəfindən işğal eidlmiş daha dörd kəndi artıq geri qaytarılır.
Rəsmi İrəvan bu anlaşmanı Cənubi Qafqazda sülhə aparan önəmli nailiyyət kimi qəbul edir. Baş nazir Nikol Paşinyan hətta Azərbaycanla delimitasiya anlaşmasına qarşı çıxan radikal-revanşist erməni müxalifətini müharibə tərəfdarı olmaqda suçlayır. Onun fikrincə, Ermənistanda delimitasiyaya qarşı çıxanlar yeni savaşın baş verməsinə cəhd göstərirlər: Erməni baş nazir əmindir ki, kütləvi etiraz aksiyaları keçirənlərin əsas məqsədi məhz Ermənistanın suverenliyinə və mövcudluq şanslarına birbaşa qəsd etməkdən ibarətdir.
Nə qədər gözlənilməz olsa da, Ermənistan parlamentinin müxalif vitse-spikeri Ruben Rubinyan da baş nazir Nikol Paşinyanın mövqeyini dəstələyən açıqlama ilə diqqəti çəkib. Belə ki, erməni vitse-spiker bildirib ki, delimitasiya prosesi Ermənistanın təhlükəsizliyi üçün həlledici faktordur: “Mən delimitasiyadan sonra savaşın olmayacağına tam təminat verə bilmərəm. Ancaq əminəm ki, əgər, delimitasiya olmazsa, yeni savaş mütləq baş verəcək”.
Ancaq rəsmi Bakı yeni savaş istəmir, Azərbaycan və Ermənistan arasında delimitasiya prosesinin uğurla nəticələnməsinə çalışır. Ona görə də, sülh və delimitasiya proseslərinə kənar güclərin müdaxilə etməsinə imkan vermək niyyətində deyil. Prezident İlham Əliyev bildirib ki, Azərbaycan və Ermənistana kənar vasitəçi qətiyyən lazım deyil: “İki ölkə arasında sərhədlərin delimitasiya və demarkasiya prosesinə başlanılıb. Buna hər hansı vasitəçi olmadan nail olunub”.
Azərbaycan lideri bildirib ki, bəzi kənar vasitəçilər yalnız öz məqsədlərini güdürlər, onlar yardım deyil, öz siyasi-iqtisadi maraqları naminə regiona müdaxilə etmək, “savaş tonqalına yenidən odun atmaq” istəyirlər. Ancaq Prezident İlham Əliyev Cənubi Qafqazda belə cəhdlərə qətiyyən imkan verilməyəcəyini də xüsusi olaraq, vurğulayıb. Və Azərbaycan-Ermənistan münasibətlərinin normallaşdırılması ilə Cənubi Qafqazda davamlı sülhə nail olunacağını qabardıb.
Göründüyü kimi, Azərbaycan lideri Cənubi Qafqaz üzərində məkrli planlar quran kənar güclərə açıq və sərt mesajlar verib. Prezident İlham Əliyev regional sülhün real modelini artıq dəqiqləşdirib. Bu, birmənalı şəkildə Cənubi Qafqaza kənar müdaxilə cəhdlərinin bloklanması sayəsində reallaşa bilər. Və Azərbaycan liderinin son mesajları regionda yeni savaş planları quranlara sərt xəbərdarlıq xarakteri daşıyır.(Yeni Müsavat)
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev mayın 1-də Türk Dövlətləri Təşkilatına (TDT) üzv və müşahidəçi dövlətlərin müsəlman dini rəhbərlərindən ibarət nümayəndə heyətini qəbul edib.
"Nümayəndə heyətinə Özbəkistan Müsəlmanlar İdarəsinin sədri Nuriddin Xaliknazarov, Qazaxıstan Müsəlmanlar İdarəsinin sədri Naurızbay Otpenov, Qırğızıstan Müsəlmanlar İdarəsinin sədri Abdulaziz Zakirov və Şimali Kipr Türk Respublikasının Diyanət İşləri Başkanı Ahmet Unsal daxildir.
ABŞ və Avropa İttifaqı (Aİ) getdikcə Mərkəzi Asiya ölkələrinin ehtiyatları, ilk növbədə uran və digər xammallar uğrunda mübarizəyə cəlb olunur.
Məsələn, Avropa Birliyi, xüsusən Özbəkistanda artıq bu istiqamətdə irəliləməyə başlayıb. Aprelin 5-də Özbəkistan və Aİ arasında kritik xammal sahəsində davamlı dəyər zəncirlərinin inkişafına dair anlaşma memorandumu imzalanıb. Gözlənilir ki, bu saziş Özbəkistanda dağ-mədən sənayesinin inkişafına təsir göstərəcək, həmçinin Avropa İttifaqına mis və molibden kimi minerallar əldə etməyə imkan verəcək.
Bu barədə rusdilli "Бакинский Бурила" kanalının təhlilində qeyd edib.
"Son illər Avropa dövlətlərinin, xüsusən də Fransa və Almaniya nümayəndələrinin Mərkəzi Asiya ölkələrinə, ilk növbədə Özbəkistana səfərləri daha tez-tez baş verir - məsələn, Makronun oraya səfərini xatırlamaq yerinə düşər. Almaniyanın iqtisadi maraqları isə Özbəkistanda fəaliyyət göstərən iri şirkətlərin sayını artırmaq və yeni investisiya layihələrini genişləndirməkdən ibarətdir. Olaf Şolts və Şavkat Mirziyoyev arasında keçirilən son görüş nəticəsində 9 milyard dollar dəyərində ticarət, investisiya və texnologiya sazişi imzalanıb.
Mərkəzi Asiya ölkələri bu Böyük Oyunun obyektinə deyil, subyektinə çevrilib. Bəlkə də tarixlərində ilk dəfədir və bu, onlara inkişaf üçün unikal imkanlar verir.
Hər bir ölkənin nə qədər çox resursu varsa, onların hamı üçün dəyəri bir o qədər yüksəkdir - xüsusən də Rusiyanın bu regionda təsirini itirməsi və Qərblə Çin arasında resurslar uğrunda qlobal rəqabət fonunda", - deyə məqalədə bildirilir.
Qeyd edilir ki, Qərbin Özbəkistana diqqətini artırmasının səbəblərindən biri də onun zəngin mis yataqlarıdır: "Eyni zamanda, Aİ-nin iqlim məqsədlərinə nail olmaq səyləri təhlükə altında olduğundan, rəsmi Brüssel alternativ variantlar axtarmağa çalışır.
Avropa Komissiyasının sədri Ursula fon der Leyen parlamentdəki çıxışlarının birində deyib: "Tezliklə litium və nadir torpaqlar neft və qazdan daha vacib olacaq. 2030-cu ilə qədər nadir torpaqlara olan tələbatımız 5 dəfə artacaq. Biz yenidən asılı olmaqdan qaçmalıyıq. Necə ki bunu bunu neft və qazla etdik”.
Beləliklə, Avropa, şübhəsiz ki, bu resursların yeni və etibarlı təchizatçıları axtarışındadır. Və təbii ki, bunu Mərkəzi Asiya ölkələrində də başa düşürlər. Regionda mühüm format, yeni əlaqə formalaşır və o, bilavasitə Azərbaycanla bağlıdır. Resurslar əladır, amma onları Asiyadan Avropaya necə çatdırmaq olar?"
Təhlildə bildirilir ki, cəmi üç yol var: Xəzərdən şimala - Rusiyadan, Xəzərdən cənuba - İrandan və Xəzər dənizindən - yəni Azərbaycan ərazisindən.
"Rusiya Federasiyası və İrandan keçən tranzit marşrutlarında hansı böyük risklərin - gömrük, siyasi, iqtisadi və s.-nin olduğunu izah etmək lazımdırmı? Deməli, Azərbaycanın Orta Asiya üçün, hətta daha çox Qərb üçün, hətta Fransa üçün təmsil etdiyi rol, əhəmiyyət vacibdir.
Bunlar isə Azərbaycan üçün imkanlardır. Bakının onlardan maksimum yararlanacağı şübhəsizdir", - deyə məqalədə qeyd olunub.
Dörd kənddən sonra Vardenis (Basarkeçər), daha sonra Sünik (Zəngəzur) veriləcək. Vardenisdən 10 kəndin, Sünikdən isə 8 kəndin Azərbaycana təhvil veriləcəyi haqda məlumatlar yayılır.
Publika.az xəbər verir ki, bu barədə erməni politoloq Artur Xaçikyan bildirib.
Onun iddiasına görə, Zəngəzur dəhlizinin Ermənistan hissəsində artıq işlər başlayıb:
“Azərbaycanın Naxçıvana çıxışının təmin edəcək bu dəhlizdə yolların asfaltlandığı deyilir. Hakimiyyət bunu gizlədir, lakin sosial şəbəkələrdə yolların təmir edildiyi görüntüləri yayılır. Bu o deməkdir ki, kəndlərin verilməsindən sonra dəhlizin verilməsi də gündəmdədir”.
Xaçikyan qeyd edib ki, baş verənlər Ermənistanın yekun kapitulyasiya aktını imzalaması ilə nəticələnəcək.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev mayın 1-də Rusiya Federasiyası Qaraçay-Çərkəz Respublikasının müftisi İsmayıl Berdiyevin başçılıq etdiyi Rusiya Federasiyası Şimali Qafqaz regionunun müftilərindən ibarət nümayəndə heyətini qəbul edib.
Nümayəndə heyətinə Çeçenistan Respublikasının müftisi Salah Mejiyev, Stavropol diyarının müftisi Muxamed Raximov, Kabardin-Balkar Respublikasının müftisi Həzrətəli Dzasejev, Şimali Osetiya - Alaniya Respublikasının müftisi Hacımurad Qatsalov, Adigey Respublikasının müftisi Askarbiy Kardanov, Kalmıkiya Respublikasının müftisi Soltanəhməd Karolayev, Şimali Qafqaz İslam Universitetinin rektoru Şarabuddin Çoçayev və Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinin Dağıstan Respublikası üzrə nümayəndəsi Şahabiddin Kərimov daxildir.
“Azərbaycan əsrlər boyu mədəniyyətlərin qovuşduğu məkan olub. Bizim coğrafi mövqeyimiz, Şərq ilə Qərb arasında yerləşməyimiz bu tendensiyaya imkan yaradıb”.
Bu sözləri Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev mayın 1-də Bakıda işə başlayan “Sülh və qlobal təhlükəsizlik naminə dialoq” mövzusunda VI Ümumdünya Mədəniyyətlərarası Dialoq Forumunun açılış mərasimində çıxışında söyləyib.
Dövlətimizin başçısı qeyd edib ki, çoxmədəniyyətli və böyük etnik müxtəlifliyə malik Azərbaycan cəmiyyəti əsrlər boyu mühüm dəyərləri – tolerantlığı, qarşılıqlı hörməti, dostluq və tərəfdaşlığı qoruyub.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamı ilə bir qrup rektor "Heydər Əliyevin 100 illiyi (1923-2023)" yubiley medalı ilə təltif edilib.
Təltif olunanlar sırasında Bakı Ali Neft Məktəbinin (BANM) rektoru Elmar Qasımov, UNEC-in rektoru professor Ədalət Muradov, Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin (ADMİU) rektoru Ceyran Mahmudova və Naxçıvan Dövlət Universitetinin rektoru Elbrus İsayev yer alıblar.
Yubiley medalını rektorlara elm və təhsil naziri Emin Əmrullayev təqdim edib.
Mayın 1-də Bakı Konqres Mərkəzində “Sülh və qlobal təhlükəsizlik naminə dialoq” mövzusunda VI Ümumdünya Mədəniyyətlərarası Dialoq Forumunun açılış mərasimi keçirilir.
Prezident İlham Əliyev tədbirdə iştirak edir.
Qeyd edək ki, Forum Azərbaycan hökumətinin təşkilatçılığı, UNESCO-nun, BMT-nin Sivilizasiyalar Alyansının, Dünya Turizm Təşkilatı və ISESCO-nun tərəfdaşlığı ilə keçirilir. Tədbirdə 100-dən çox ölkəni təmsil edən 700 mötəbər qonaq iştirak edir.
Yüksək səviyyəli dövlət xadimləri, parlament rəhbərləri, dini liderlər, alimlər, jurnalistlər və müxtəlif etnik və mədəni qrupa daxil olan şəxslərdən ibarət iştirakçılar mənalı dialoq vasitəsilə sülh və qlobal təhlükəsizliyə doğru irəliləyişə nail olmaq üçün bir araya gəliblər.
Üç gün davam edəcək Forum çərçivəsində 4 plenar sessiyanın və 12 panel müzakirənin keçirilməsi nəzərdə tutulur. Müzakirə olunacaq mövzular təhsil, gənclər, iqlim dəyişikliyi, süni intellekt, mədəni irsin mühafizəsi, qanunsuz miqrasiya və digər sahələri əhatə edir.
Forum iştirakçılarının Azərbaycanın 30 illik işğaldan azad edilmiş ərazilərinə səfərlərinin təşkili də gözlənilir. Tədbir çərçivəsində Ağdamda və Şuşada xüsusi panel sessiyaların keçirilməsi də nəzərdə tutulur. Bu, eyni zamanda, Azərbaycanın işğaldan azad etdiyi ərazilərdən beynəlxalq ictimaiyyətə müraciət üçün bir platforma yaratmaq fürsətidir.
Xatırladaq ki, Prezident İlham Əliyev tərəfindən 2008-ci ildə irəli sürülmüş mədəniyyətlərarası dialoqa dair “Bakı Prosesi”nin tərkib hissəsi sayılan Ümumdünya Mədəniyyətlərarası Dialoq Forumu ilk dəfə Bakıda 2011-ci ildə, sonra isə 2013-cü, 2015-ci, 2017-ci və 2019-cu illərdə təşkil olunub. Ötən müddət ərzində Forumun coğrafiyası çox genişlənib, tədbirə qoşulan ölkələrin və qurumların sayı xeyli artıb. Forumlara ümumilikdə 10 mindən çox iştirakçı – hökumət rəsmiləri, beynəlxalq təşkilat və institutlardan rəhbər və nümayəndələr qatılıblar. Eyni zamanda, forumlar çərçivəsində 200-dən artıq müxtəlif formatlı və miqyaslı tədbirlər, plenar və panel müzakirələr, təqdimatlar təşkil olunub. Bəşəriyyəti narahat edən qlobal çağırışların diqqət mərkəzinə çevrildiyi ötən beş Forum çərçivəsində aparılan müzakirələr, tərtib edilən sənədlər beynəlxalq təşkilatlar üçün əsas istinad rolunu oynayıb və “Bakı Prosesi” mədəniyyətlərarası dialoqa dair vacib platforma kimi qəbul edilib.
Fransa Azərbaycan qarşısında gücsüz qaldığını əslində, anlayır və bundan ciddi şəkildə qıcıqlanır, çünki rəsmi Bakıya təzyiq cəhdləri boşa çıxdı... Rəsmi Paris erməni terrorçuları dəstəkləmək əvəzinə, kaledoniyalıların öz tarixi vətənlərində azad yaşamaq hüquqlarını tanımaq barədə düşünməlidir...
Cənubi Qafqazın "qapıları" Fransanın üzünə qapalıdır. Rəsmi Paris nə qədər cəhd göstərsə də, Fransa bu regionda peyda olmağı bacarmır. Böyük ehtimalla Fransanın siyasi dairələri öz geopolitik hesablamalarında və taktiki addımların atılmasında ciddi səhvlərə yol veriblər. Və bu səbəbdən də, indi prezident Emmanuel Makron Cənubi Qafqaza yalnız Avropa Birliyinin Ermənistandakı mülki cəsus qrupunun binoklları ilə baxmaq məcburiyyətində qalıb.
Təbii ki, bu, Afrikadan qovulsa da özünü Fransa hələ də nəhəng dövlət hesab edən Fransa üçün böyük uğursuzluq və rüsvayçılıqdır. Üstəlik bu uğursuzluq və rüsvayçılığın uzunmüddətli olacağı da artıq qətiyyən şübhə doğurmur. Çünki rəsmi Paris Ermənistanı əsas regional müttəfiq seçməklə taleyüklü səhv edib. Rəsmi Bakı isə bu səhvi bağışlamayıb və Fransanın Cənubi Qafqaza yerləşmək cəhdlərini bloklayıb.
Belə anlaşılır ki, rəsmi Paris Cənubi Qafqazı vaxtilə müstəmləkəyə çevirdiyi Afrika ilə səhv salıb. Fransa nəhayət ki, anlamalıdır ki, Cənubi Qafqaza Ermənistan üzərindən yerləşə bilməz. Çünki bu regiona artıq Azərbaycan dövləti nəzarət edir. İndi Cənubi Qafqazın şəriksiz geopolitik lideri məhz Azərbaycan dövlətidir. Və rəsmi Bakı Cənubi Qafqazda Ermənistana dəstək verən "fransız xoruzu"nun "başlamasına" imkan verməz.
Ona görə də, rəsmi Parisin Azərbaycana qarşı növbəti demarşının da uğursuz olması qətiyyən gözlənilməz deyil. Hər halda, prezident Emmanuel Makronun Fransanın Azərbaycandakı səfirini geri çağırmaqla, Azərbaycana "əzələ nümayiş etdirmək" cəhdi işə yaramadı. Və rəsmi Parisin bu siyasi manevri bumeranq effekti verdi.
Məsələ ondadır ki, fransız səfir artıq Bakıya qayıdıb və diplomatik fəaliyyətinə davam edir. Yəqin ki, "prezident-səfir məsləhətləşməsi" Azərbaycana daha effektiv təzyiq metodları tapmaq üçün yetərli olmayıb. Əksinə, prezident Emmanuel Makron rəsmi Bakının səbrinin tükənə biləcəyini də nəzərə almaq məcburiyyətində qalıb. Hər halda, fransız səfirin geri qayıdışı bir az da geciksəydi, rəsmi Paris Azərbaycanın analoji reaksiyası ilə üzləşə bilərdi. Və bu, Fransanın beynəlxalq məkanda nüfuzuna daha ağır zərbə vurardı, üstəlik, Azərbaycanla münasibətlərdə böhran həlledilməz həddə çatardı.
Göründüyü kimi, prezident Emmanuel Makron Azərbaycanla münasibətlərin inkişaf istiqamətlərinin müzakirəsi üçün tamamilə yanlış tərəfdaş tapıb. Çünki Azərbaycan-Fransa münasibətlərinin hansı istiqamətə yönələ biləcəyini yalnız rəsmi Bakı ilə konstruktiv müzakirələr sayəsində müəyyən etmək mümkün ola bilər. Əgər, rəsmi Paris ermənipərəst inadından geri çəkilərsə, bu, Fransanın Cənubi Qafqaz maraqları baxımından da pozitiv nəticələr vəd edir. Əks halda, Fransa Ermənistana sadəcə, uzaqdan "bacılıq" etməkdən başqa heç nəyə nail ola bilməyəcək. Və rəsmi Paris mövqeyinə düzəliş etmək üçün tələsməlidir, əks halda, çox gec qalacaq.
Ancaq müşahidələr onu göstərir ki, hələlik rəsmi Paris bu reallıqları qəbul etmək qabiliyyətindən uzaqdır. Makron hakimiyyəti hələ də Fransanın "nəhənglərinə" güvənə biləcəyinə ümid bəsləyir. Çünki bu ölkənin prezidenti Emmanuel Makron ilə yanaşı, baş naziri və xarici işlər naziri Azərbaycana qarşı qərəzli açıqlamaları davam etdirməkdə israrlı davranır. Üstəlik, onlara Fransanın daxili işlər naziri Jerald Darmanen də qoşulub. Fransız nazir Azərbaycanı Fransanın daxili işlərinə qarışmaqda ittiham edib. Onun fikrincə, rəsmi Bakı Fransanın erməniləri dəstəkləməsinə cavab olaraq, Yeni Kaledoniya mövzusundan istifadə edir. Və bu, əslində, rəsmi Parisin bəşəri cinayətlər törətdiyini dolayısı ilə etiraf etməsi anlamı da daşıyır.
Məsələ ondadır ki, Fransa son 30 ildə sadəcə, erməniləri dəstəkləməyib. Rəsmi Paris Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü təhdid edən erməni separatçı-terrorçuları dəstəkləyib. Yəni, rəsmi Paris bir tərəfdən Azərbaycanın ərazi bütövlüyünə qarşı təhdidləri müdafiə edib. Digər tərəfdən isə silahlı erməni terrorçuları dəstəkləməklə, həm də beynəlxalq terrorizmə dayaq olub, beynəlxalq hüquq normalarına görə cinayət törədib. Və rəsmi Parisin erməni terrorçularla kaledoniyalılar arasında paralellər aparmağa çalışması isə tamamilə absurddur.
Çünki Yeni Kaledoniya Fransa ərazisi deyil. Fransa həmin ərazini işğal edərək, müstəmləkəyə çevirib. Kaledoniyalılar da haqlı olaraq, Fransa müstəmləkəçiliyindən xilas olmaq üçün dinc yollarla mübarizə aparırlar. Rəsmi Bakı isə Fransanın müstəmləkəçilik siyasətinə qarşı çıxması beynəlxalq hüquq normalarına tamamilə uyğundur. Və bu baxımdan, fransız nazir Azərbaycanı ittiham etməkdən əvvəl Fransanın beynəlxalq cinayətlərinə diqqət etsə, daha doğru olar.
Fransız nazir onu da nəzərə almalıdır ki, Azərbaycanın müstəmləkədən xilas olmaq istəyən kaledoniyalıları müdafiə etməsi Fransanın daxili işlərinə qarışmaq kimi qiymətləndirilə bilməz. Çünki hər hansı xalqın müstəmləkə altında saxlanılması bəşəri cinayətdir və Fransanın daxili işi hesab oluna bilməz. Rəsmi Paris Azərbaycanı ittiham etmək əvəzinə kaledoniyalıların öz tarixi vətənlərində azad yaşamaq hüquqlarını tanımaq barədə düşünməlidir. Əks halda, Fransanın beynəlxalq rüsvayçılığı daha da böyüyəcək.
Bütün bunlar onu göstərir ki, rəsmi Paris Azərbaycan qarşısında gücsüz qaldığını əslində, anlayır. Çünki rəsmi Bakı beynəlxalq hüquq normaları qarşısında tamamilə haqlı mövqedədir. Ona görə də, Fransanın Azərbaycanın geri çəkiləcıyinə ümid bəsləməsi üçün heç bir əsas yoxdur. Əksinə, Fransa öz mövqeyindən geri çəkilməyə məcburdur. Fransız səfirin Bakıya qaytarılması da bu reallığı birmənalı şəkildə təsdiqləyir. Və rəsmi Paris bunu edərkən, əli heç yerə çatmayan Fransanın gücsüzlüyündən də qıcıqlandığını gizlətməkdə də çətinlik çəkir.(musavat.com)